- sznurować się
- несов.шнурова́ться
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
sznurować — ndk IV, sznurowaćruję, sznurowaćrujesz, sznurowaćruj, sznurowaćował, sznurowaćowany 1. «łączyć dwa brzegi czegoś przewlekając sznurek, tasiemkę przez dziurki; dawniej też: krępować, związywać sznurem» Sznurować buty. Sznurować gorset. Sznurować… … Słownik języka polskiego
sznurować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, sznurowaćruję, sznurowaćruje, sznurowaćany {{/stl 8}}– zasznurować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} łączyć, spinać coś, przewlekając tasiemkę, sznurek… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sznurować — Sznurować, zasznurować usta, wargi a) «zaciskać, zacisnąć, ściągać, ściągnąć usta»: (...) jego pochwały wypowiedziane jakby z przymusem przez zasznurowane usta, odczułem prawie jak zniewagę. J. Czapski, Patrząc. b) «mówić mało, być powściągliwym… … Słownik frazeologiczny
sznurować – zasznurować usta [wargi] — {{/stl 13}}{{stl 7}} nic nie mówić, powstrzymywać się od mówienia; milczeć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Powiedz coś, nie sznuruj ust! Nie zachowuj się tak, jakbyś miał zasznurowane wargi. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
warga — Słowa, pytania itp. zamarły komuś na wargach zob. zamrzeć 2. Sznurować, zasznurować wargi zob. sznurować. Umoczyć wargi w kieliszku, w winie, w wódce itp. zob. umoczyć. Uśmiech błądzi, błąka się na czyichś wargach zob. uśmiech 2. Wykrzywić,… … Słownik frazeologiczny
usta — 1. Być na ustach wszystkich «być powszechnie wspominanym, być przedmiotem rozmów»: Najwyższy czas dowiedzieć się czegoś o słodkiej Penelope Cruz, bo już niedługo będzie na ustach wszystkich. Cosm 7/2000. 2. Coś przechodzi z ust do ust «coś jest… … Słownik frazeologiczny
usta — blp, D. ust «otwór naturalny w twarzy człowieka prowadzący do przewodu pokarmowego i oddechowego, od przodu zamknięty wargami; także same wargi» Grube, mięsiste, pełne, wydatne usta. Koralowe, karminowe, malinowe usta. Drobne, ładnie wykrojone… … Słownik języka polskiego
warga — ż III, CMs. wargardze; lm D. warg 1. «każdy z dwóch fałdów skórnych ograniczający od przodu otwór ustny wielu kręgowców, u ssaków i człowieka silnie umięśniony, ruchomy» Dolna, górna warga. Blade, czerwone, wąskie, cienkie, grube, wydatne, pełne… … Słownik języka polskiego
usta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. ust {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zamykany (wargami) otwór w dolnej części twarzy, wewnątrz przechodzący w jamę (ustną), stanowiący część (początek) układu oddechowego oraz … Langenscheidt Polski wyjaśnień